سی و سه پل اصفهان
سی و سه پل اصفهان یا پل الله وردی خان یک از شاهکارهای معماری عصر صفوی در استان اصفهان می باشد. این پل در دوران صفوی محل برگزاری مراسم جشن آب‌پاشان و همچنین مراسم خاج شویان ارامنهٔ اصفهان بوده است.
جشن آب پاشان مراسمی بوده است که ایرانیان در روز ششم فروردین که به آناهیتا و فرشته آب تعلق داشته غسل می کردند و در این مراسم به یکدیگر آب می پاشیدند. این جشن به نوروز باستانی منسوب شده و مردم اصفهان این مراسم را در کنار سی و سه پل برگزار می کردند. از دیگر مراسمات جشن خاج شویان یا اپیفانی است که متعلق به ارامنه اصفهان بوده است. مسیحیان در روز 13 ژانویه (24 دی ماه) در کنار سی و سه پل و رودخانه زاینده رود غسل تعمید انجام می داده اند. مسیحیان بر این باور هستند که آب در این روز مقدس شده ازین رو به داخل آب رفته و شنا می کردند. از این پل در مراسمات عید نوروز هم استفاده می شده به طوری که 7 شبانه روز پل را چراغانی می کردند و به دستور شاه عباس گلریزان بر روی سی و سه پل گل ریزان انجام می دادند.
نحوه ساخت سی و سه پل اصفهان
ساخت سی و سه پل اصفهان بر روی زاینده رود به دستور شاه عباس صفوی در سال 1008 هجری قمری آغاز شد و در سال 1011 هجری قمری زیر نظر الله وردی خان به اتمام رسید. ازین رو به پل الله وردی خان نیز مشهور می باشد. استاد حسین بنا اصفهانی معمار این شاهکار می باشد که مسجد شیخ لطف الله اصفهان به دست پسر ایشان استاد محمدرضا اصفهانی ساخته شده است. سی و سه پل در ابتدا 40 دهانه داشته است و با گذر زمان و کشت درختان و انحراف آب بعضی از دهانه‌ها متروک شد. طاق های پل با ستون هایی به ارتفاع 7 تا 9 متر سقف را سرپا نگه داشته اند و بر شکوه و عظمت بنا افزوده اند. سی و سه پل در ابتدا 360 متر طول داشته اما امروزه با 295 متر طولانی ترین پل بر روی رودخانه زاینده رود می باشد. برخی از کارشناسان بر این عقیده هستند که عدد ۳۳ مربوط به آناهیتا الهه آب است و این پل در واقع نمادی از آناهیتا الهه آب بوده است. نحوه ساخت سی و سه پل به این صورت است که از مصالح سنگ و آجر و ملات ساروج و گچ استفاده شده است. پی و فوندانسیون این بنا طوری ساخته شده است که آب و رطوبت استحکام پل را افزایش می دهد. به همین دلیل است که در دراز مدت آسیبی به این پل وارد نشده است البته در سال های اخیر با اجرای مترو در نزدیکی سی و سه پل و خشک شدن آب روخانه ترک هایی در پل ایجاد شده است که امیدواریم آسیبی به این شاهکار معماری ایران وارد نشود.
جاذبه های استان اصفهان
جاذبه های استان اصفهان به چند بنا ختم نمی شود به طوری که از این استان به نصف جهان یاد می شود و این به دلیل وجود گنجینه ی از هنر و معماری در این استان می باشد . استان اصفهان با دارا بودن پیشینه تاریخی کهن جاذبه هایی منحصر به فرد را در خود جای داده و قطب صنعت گردشگری و توریست می باشد. با مجموعه هتل باشی همراه شوید تا شما را با تعدادی از این شاهکارها آشنا کنیم. مطمئنا هر شهر دارای نمادی است که با آن در ذهن ها می ماند و شناخته می شود و زاینده رود (زنده رود) و سی و سه پل همه را به یاد اصفهان می اندازد. با تمام نا ملایمات و بی مهری های ما این شاهکار معماری همچنان مانند گوهری درخشان و مادری مهربان عظمت و زیبایی اش را به ما هدیه می دهد. کافه ها و شبگردی ها و قدم زدن ها کنار این پل و صدای ساز کنار رودخانه هر بازدیدکننده ای را محسور می کند. از دیگر جاذبه های استان اصفهان میدان نقش جهان که شامل سردر بازار قیصریه و عمارت عالی قاپو و مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله است که با 507 متر طول و 158 متر عرض شاهکاری از مهندسی و معماری را پدید آورده است. حجره هایی دور تا دور میدان که تجربه ی خرید بیاد ماندنی از صنایع اصفهان را در ذهن حک می کند. شکوه مهندسی عالی قاپو، طراحی بی نظیر مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله، زیبایی ورودی قیصریه و نشستن در کنار حوض وسط میدان و دیدن این هم زیبایی قطعا تجربه ایست به یاد ماندنی. پل خواجو، عمارت چهل ستون، مدرسه چهارباغ، کاخ هشت بهشت، منارجنبان، چهارباغ عباسی، محله جلفا و کلیسای وانک، کوه صفه و بسیاری بنای دیدنی در اصفهان نصف جهان وجود دارد.
ویژگی معماری بناهای تاریخی اصفهان
ویژگی معماری بناهای تاریخی اصفهان در دوران صفویه از شکوه ویژه ای برخوردار است و به عنوان مهم ترین دوره معماری ایرانی یاد می شود. بعد از انتقال پایتخت به شهر اصفهان نیاز به توسعه شهر در این دوره و نیاز به ساخت ابنیه ای همچون مدرسه، حمام و کاروانسرا در کنار کاخ و مساجد مورد توجه قرار گرفت. از ویژگی های معماری این بناها می توان به ایجاد طرح هایی مربع و یا مستطیل شکل، استفاده از قوس و گنبد و طاق، استفاده از خط های شکسته بیشتر در معماری اصفهان و رایج شدن ساخت گوشه های پخ در بناها اشاره کرد. معماری اصفهان از اواخر قرن نهم آغاز و تا اواخر قرن دوازدهم هجری ادامه پیدا کرد. این سبک در دوره‌های زند و افشار و اوایل قاجار نیز طرفداران خود را داشت و از سبک معماری اصفهان در ساخت بناها استفاده می‌شد. در نهایت این سبک از معماری در زمان آغامحمدخان قاجار و ورود و تاثیرپذیری ازمعماری غرب روبه نابودی رفت.از دیگر ویژگی معماری بناهای تاریخی اصفهان در این دوره این است که گنبدها به صورت دو پوسته و میان تهی اجرا می شدند و نماها نیز یکدست و با کاشی های معرق و هفت رنگ،با گچبری ها و ارایه های آجری تزئین می شدند. پلان ها به صورت ساده مربع و یا مستطیل هستند. در این دوره کاروانسراهایی که در نقاط مختلف ایران ساخته شد باعث رونق کسب و کار گردید.
برچسب ها: جاذبه های گردشگری, جاذبه های استان اصفهان, سی و سه پل اصفهان